Sunday, June 05, 2011

Te-Yan Kenal M.E.R.E.K.A (Part 1)- 4 Serangkai

Salam pembaca budiman....

Hmmm..Te-yan ada mention pd post yang lalu bahawa Te-Yan akan story MEREKA yang Te-Yan kenal kan...? So Te-Yan akan mengotakan janji itu. Tapi sebelum tu biar Te-Yan flash back kembali kerjaya Te-Yan. I was a programmer  after graduating from university. Tapi hanya mampu bertahan dalam 4 bulan sahaja..Kenapa ye? Sebab Te-Yan bosan kerja opis hour neh. Masa praktikal dulu hari-hari mengira pusingan jam untuk breakfast, lunch n balik time..ngeeeee...Dah tu ngadap mende yg same setiap hari...woooo thats not my world lahhh..then masa jadik programmer tu pun samalah..aiyaaaa sangat boring weehhhh...bukan setakat jadik programmer, rasa macam-macam kerja dah buat kat opis yg lama tuh....tapi memang tak kuasa ngadap mende yg same setiap hari...then sambil2 tu Te-Yan dapat offer jadik apa tah..tak ingat lah..tp masih berkaitan dengan ICT juge..tapi tahan dua hari je kat opis tu heh..nak tahu kenape...? Haaa dapat LADY BOSS...mak aiii die punye bertempik kat staff hanya Tuhan yg tahu..heh patutlah orang pompuan takleh jadik BOSS...terlalu ikut emosi...seb baik Te-Yan tak sempat sign agreement lagi..dua hari je then terus blahhh...hahahahah dari Te-Yan sengsara di situ baiklah Te-Yan blah dulu...

Merasa lah Te-Yan menjadi "penanam anggur" dalam sebulan. Then awal tahun 2001 Te-Yan dapat offer jadik LECTURER kat one of the kolej swasta di Ipoh. Maka bermulalah kerjaya Te-Yan sebagai seorang tenaga pengajar di kolej tersebut..position Te-Yan sebagai Pensyarah IT...hehehehhe..Bayangkan masa tu umo mude gile jadik lecturer..ngeee baru 23 tahun...Maka bermula lah episod Te-Yan sebagai pendidik...

Te-Yan mengajar di kolej tersebut awal tahun 2001. Buat pertama kalinye bergelar pendidik..heheh best juge.. Tapi rasa bangga sebab ngajo budak2 DIPLOMA tu...sains komputer lak tu..heh..dah la dak2 tu mude 2 tahun je daripada Te-Yan..haaa cube bayangkan cemana..Tapi walaupun umur kami nie beza setahun dua aje tapi students tu still hormatkan Te-Yan as their lecturer. Tenkiu so much my darlings. Sampai ke saat ini Te-Yan masih ingat pengalaman manis semasa mengajar korang tau...

Hmmm seronok tau ajar students Diploma nie..sebab dorang dah besar and matang juge..so tak yah nak terjerit2 lah mcm cikgu kat sekolah. 1st batch pertama Te-Yan ajar ialah students Diploma Sains Komputer. Students nye tak ramai mana tapi riuhnye makk aiiiii....cam ade 100 orang je rasa. Tapi batch yg ini memang batch kesayangan Te-Yan..macam-macam perangai ada..dan paling havoc.. Dan pastinye Te-Yan akan ingat 4 serangkai ini Tun-Azlan-Shahrul-Azli...kenape perlu ingat mereka..? sebab 4 serangkai nie lah yang paling havoc dan nakal dalam kelas. Adoiyaaaa pening kepala dengan soalan-soalan yang kadang kala di luar akal pemikiran..heh..tapi nakal-nakal diaorang pun kerja jalan juge.. Yang paling best bile setiap hari Jumaat kalau Te-Yan nak balik utara, Te-Yan tak perlu susah-susah nak cari teksi nak balik..sebab dah ada student yang volunteer tumpangkan Te-Yan ke stesen bas..heheh jimat wet..ngeee..

Bila dah mengajar diaorang nie, terpaksalah Te-Yan bukak balik segala "kamus" yang pernah belajar masa kat universiti dulu. Maksudnye kat sini, terpaksalah ingat semula apa yg pernah dipelajari dulu dan terpaksa explore sendiri bahase programming yang tak pernah Te-Yan jumpe masa kat universiti...hahahah Te-Yan main hentam aje ajor tapi betui plak sebenarnye ehhhh...Dengan batch dorang nie mcm telah Te-Yan lalui. Kami pernah sertai kejohanan sukan sampai ke Banting..Dan yang paling tak boleh dilupakan bila kami semua ke Langkawi sempena meraikan semester terakhir diaorang tu. Dan yang paling ingat sampai ke hari ini bila Te-Yan dapat seekor anak angsa kristal dari one of my student. Dan dye pesan pd Te-Yan jaga elok2.Tapi sayangnye sayap angsa tu dah patah. Kepada student yg hadiahkan Te-Yan anak angsa tu, Te-Yan minta maaf la bebanyak sebab tak jangka sayapnye patah jue. 

Te-Yan mengajar hanya setahun sahaja di kolej tu, sebab tahun berikutnye Te-Yan dah sambung study di maktab perguruan. Kenape Te-Yan apply plak maktab kan? Sebab Te-Yan dah tahu kerjaya yang paling sesuai pada Te-Yan...Guru...satu pekerjaan yang mulia. Kerana dari seorang guru juga lah  bermula segala kerjaya yang ada kat dalam dunia neh. Walaupun setiap hari tugas guru adalah mengajar, tapi hakikatnye mengajar perkara dan topik yang berlainan setiap hari berdasarkan silibus. Then guru sekarang pun macam-macam tugas bertimbun di sekolah. Tapi yang paling seronok sebab dapat memerhati dan menyelami perangai-perangai pelajar yang kerenahnya pasti memeningkan kepala. Tapi itulah cabarannya seorang GURU walaupun pada zahirnya kerjaya kami nie hanya di pandang sebelah mata sahaja. 

Sekarang nie batch mereka nie dah bekerja semuanya..dan ada yang dah kahwin...dah ada anak..dan ada juge yang masih lum bertemu jodohnye...ada yang Te-Yan dapat contact semula melalui fesbuk. Tapi tak ramai mana..yang lain entah ke mana.. walau apa pun, Te-Yan tahu mereka semua berada dalam keadaan yang baik dan bahagia dengan apa yang mereka ada. Hanya ilmu yang mampu Te-Yan berikan kepada mereka semua. I love u all...

Hmmm ini baru kisah Te-Yan di kolej. Lepas nie Te-Yan story pasal MEREKA yang seterusnya di episod akan datang....


5 comments:

Azzam Fadzil said...

hahahaa !!! pengalaman hidup..best jep..hihi..mcm mne ar ti pjalanan hdup sy lpas nie..kih4

MARZIEAN MOHD SHAPIAN said...

hehehehe meow...pengalaman hidup lah yang mematangkan kita sebenarnye tau...kenangan mengusik jiwa neh.....

Hannani ☺ said...
This comment has been removed by the author.
Hannani ☺ said...

Cik Mar :) Best2. Saya dah boleh agak tece nak post apa after this. Hehe :D

MARZIEAN MOHD SHAPIAN said...

Tasnim..hmmm ada lagi yg nak dimasukkan dalam post yg ini..gambar nye belum ada..dan saya juga terima berita yg menyedihkan....

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...